Embedded Files
Ο Γιάννης Γαλάτης είναι σχεδιαστής μόδας και ζωγράφος. Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι γιoς του Παναγιώτη Γαλάτη. Κατάγεται από την παλιά αριστοκρατική οικογένεια Γαλάτη της Ιθάκης, η οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα 1300 επί Τόκων, όταν και της παραχωρήθηκαν προνόμια. Πολύ πιθανόν μάλιστα να συγγένευε και με αυτής της οικογένειας Καποδίστρια. Ο προ-προπάππος του ήταν α΄ ξάδερφος του Φιλικού Νικολάου Γαλάτη και του δημάρχου Αθηναίων Κωνσταντίνου Γαλάτη.
Τη δεκαετία του ΄60 άρχισε να κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο της μόδας. Με τη βοήθεια της Έφης και του Στάθη Παντελάκη άνοιξε βιοτεχνία, η οποία σύντομα άρχισε να δραστηροποιείται εκτός από την Ελλάδα και την Κύπρο και στη Γαλλία, ΗΠΑ, Γερμανία κ.α. Ο Γαλάτης αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα, ειδικότερα τη δεκαετία του ΄70, ονόματα της εποχής του στον ελληνικό χώρο. Έχει παντρευτεί τρεις φορές και έχει αποκτήσει δύο παιδιά: τον Αίολο και την Κατερίνα.
ο πρώτος Έλληνας σχεδιαστής που τα φορέματα του έντυσαν από αυτοκράτειρες μέχρι αστέρες του διεθνούς Jet Set της δεκαετίας του 1960. Ο Εθνικός σχεδιαστής της Ελλάδας με μία ιστορία παράλληλη με αυτή της Μυκόνου και ένα βιογραφικό γεμάτο συνεργασίες με παγκόσμιες διασημότητες μιλά στον εκδότη και δημοσιογράφο Γιώργο Παπαδημητρακόπουλο και θυμάται τις εποχές που η Μύκονος ήταν ο απόλυτος και μόνος προορισμός. Αυτοκράτειρα Σοράγια, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Ρίτα Χέιγουορθ, η Τζούλι Κρίστι, η Τζιν Σίμπεργκ, η Μελίνα Μερκούρη, η Σοφία Βέμπο, ο Αριστοτέλης Ωνάσης κ.α. ήταν κάποιοι από τους αμέτρητους σπουδαίους που φιλοξενήθηκαν και εμπιστεύθηκαν τον δικό μας Γιάννη Γαλάτη.
1) Τι είναι για εσάς η Μύκονος;
Η μητέρα μου.
2) Πείτε μου μία σπουδαία προσωπικότητα που φιλοξενήσατε και ντύσατε στην Μύκονο και σας έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μέχρι και σήμερα.
Το σύμβολο της βρετανικής ποπ κουλτούρας της δεκαετίας του ’60 την Τζούλι Κρίστι. Δεν μπορούσε να αντισταθεί σε ότι και να της πρότεινα. Δεν χόρταινε τα φορέματα μου.
3) Ποια θέλατε να ντύνατε όσο καμία άλλη;
Την Αυτοκράτειρα Σοράγια περισσότερο απ΄όλους γιατί ερχόταν κάθε καλοκαίρι. Μετά τον Έντι Φίσερ και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, που ήταν η πρώτη μου πελάτισσα, μόλις ξεκίνησα στην φωλίτσα μου, το μικρό μου μαγαζί αυτό, θυμάμαι κόντευα να πνιγώ όταν πήγαινα να την υποδεχτώ με το μικρό αυτό βαρκάκι και έστειλε το κρις-κραφτ, με το lost wind του Νομικού, μία πολύ σπουδαία, συναρπαστική και θαρραλέα πράξη, μία πολύ ωραία και έντονη εμπειρία που είχα στην ζωή μου.
Γιάννης Γαλάτης: «Μακάρι όλα τα νησιά να είχαν έναν Γαλάτη, να τα κάνει διαμάντια, όπως έκανα εγώ τη Μύκονο» - Η ιστορία του σχεδιαστή θυμίζει παραμύθι, με εκείνον να μοιράζεται με το Mykonos Post άγνωστες πτυχές της περιπετειώδους ζωής του, όπως την ημέρα που έκανε την παρουσίαση της κολεξιόν του μέσα σε βάρκες στον Γιαλό. Ο Γιάννης Γαλάτης μιλάει για τις προσωπικότητες του διεθνούς jet set που έφερε στο νησί και εξηγεί τους λόγους που η σημερινή Μύκονος, δεν είναι πλέον το ασπρονήσι που λάτρεψε. - Ο Γιάννης Γαλάτης γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν το ένατο και τελευταίο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας. Ο πατέρας του, Παναγιώτης και η μητέρα του, Κατερίνα, ήταν Μυκονιάτες. Ο ίδιος, μεγάλωσε μεταξύ Αθήνας και Μυκόνου, αλλά η αγάπη του για το νησί των ανέμων ήταν πάντα μεγαλύτερη. Σήμερα, συνεχίζει να ζει μεταξύ Αθήνας και Μυκόνου, καθώς περνά έξι μήνες στην πρωτεύουσα και τους υπόλοιπους έξι, στο νησί. Με τον αγαπημένο του γλάρο, ονόματι «Έλα», τον οποίο είχε περιθάλψει ύστερα από έναν τραυματισμό. Έκτοτε, έγιναν αχώριστοι.
“Οι μεγαλύτεροι δημοσιογράφοι μόδας, μού έκαναν μεγάλα αφιερώματα. Η Ελληνίδα εκδότρια και δημοσιογράφος Ελένη Βλάχου με ονόμασε πολυταλαντούχο και με βοήθησε να εμφανιστώ σε πολλά ελληνικά και ξένα έντυπα”.
«Μου αρέσει να με λένε και Μυκονιάτη ζωγράφο, όχι μόνο σχεδιαστή» Ο Γιάννης Γαλάτης, όταν ήταν παιδί, αγαπούσε πολύ τις Τέχνες, αλλά κυρίως τη ζωγραφική. Μάλιστα, από μικρός συνήθιζε να μαζεύει πέτρες, βότσαλα ή ξύλα από τις παραλίες και να τα ζωγραφίζει. Πολλές φορές, έπαιρνε τα εργάκια του (όπως επιμένει να τα λέει ακόμα και σήμερα), έστηνε έναν πάγκο στον Γιαλό και τα πουλούσε. Κάπως έτσι έβγαλε το πρώτο του χαρτζιλίκι. «Η αγάπη μου για την Τέχνη ήταν πάντα μεγάλη. Μικρός, είχα όνειρο να γίνω ζωγράφος. Δυστυχώς όμως, εκείνη την εποχή στη Μύκονο, οι άνθρωποι δεν αγόραζαν πίνακες, αλλά ρούχα. Τώρα πια, έχω αρχίσει να ζωγραφίζω ξανά. Μου αρέσει να με λένε και Μυκονιάτη ζωγράφο, όχι μόνο σχεδιαστή», εξομολογείται στο Mykonos Post.
Στην πορεία, ανακάλυψε το ταλέντο του αλλά και το πάθος του για τη μόδα. Οι τέσσερις αδερφές του είχαν το δικό τους ατελιέ και η μητέρα του κεντούσε μυκονιάτικα υφαντά. Με τη δική τους βοήθεια, σε ηλικία 18 ετών είχε ήδη μάθει να σχεδιάζει ρούχα και να κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο της μόδας. «Το πρώτο μου μαγαζί στη Μύκονο το άνοιξα σε ηλικία 18 χρονών, όταν ο Μπόνης, ένας σπουδαίος καπετάνιος, με λυπήθηκε και μου έδωσε μια μικρή αποθήκη για να την κάνω μπουτίκ. Σχεδόν άμεσα κυκλοφόρησα την πρώτη μου κολεξιόν, η οποία πήγε πάρα πολύ καλά και έτσι ξεκίνησα να μπαίνω δυναμικά στον απαιτητικό χώρο της μόδας», εξηγεί. Τη δεκαετία του ΄60 άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του, ενώ τη δεκαετία του ’70, αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα ονόματα στον χώρο της μόδας, καθώς έντυνε τις περισσότερες διάσημες κυρίες της εποχής.
«Είναι πολλές οι προσωπικότητες που έχω φέρει στο νησί» Η αυτοκράτειρα Σοράγια, η Γκρέις Κέλι, η Ρίτα Χέιγουορθ, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Ίνγκριντ Μπρέργκμαν, η Τζούλι Κρίστι, η Τζάκι Κένεντι, ο Γεχούντι Μενουχίν είναι ορισμένα από τα διάσημα ονόματα που έχουν φορέσει δημιουργίες του Γιάννη Γαλάτη. Φυσικά, σε αυτή τη λίστα δεν θα μπορούσαν να μην υπάρχουν και ελληνίδες, όπως η Μελίνα Μερκούρη, η Ειρήνη Παπά, η Βίκυ Λεάνδρος, ενώ στενές σχέσεις είχε με τη Σοφία Βέμπο, τη Μαρία Κάλλας τον Σταύρο Νιάρχο και τον Αριστοτέλη Ωνάση. Μάλιστα, πολλούς από αυτούς, τους έφερε στη Μύκονο.
«Με τις γνωριμίες που απέκτησα, διοργάνωνα δεξιώσεις στο νησί, οι οποίες άφησαν εποχή και γράφτηκαν στα μεγαλύτερα κοσμικά περιοδικά του κόσμου. Οι μεγαλύτεροι δημοσιογράφοι μόδας, μού έκαναν μεγάλα αφιερώματα. Η Ελληνίδα εκδότρια και δημοσιογράφος Ελένη Βλάχου με ονόμασε πολυταλαντούχο και με βοήθησε να εμφανιστώ σε πολλά ελληνικά και ξένα έντυπα. Μου έδωσε, έναν επιπλέον αέρα, αλλά και το θάρρος για να δημιουργώ νέα πράγματα. Φιλοξένησα την αυτοκράτειρα Σοράγια μαζί με τις φίλες της στη Μύκονο, ήρθε η Μελίνα Μερκούρη, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Τζάκι Κένεντι. Γνώριζα πολλές γυναίκες, οι οποίες έγιναν φίλες μου και πάντα επέστρεφαν στο νησί με τους άντρες τους, που ήταν εφοπλιστές. Είναι πολλές οι προσωπικότητες που έχω φέρει στο νησί και, πιστεύω, πως βοήθησα να έρθει καλός κόσμος στη Μύκονο, διότι στην αρχή οι περισσότεροι επισκέπτονταν κυρίως τη γειτονική Δήλο», λέει με ειλικρίνεια ενώ μοιράζεται και μία σκέψη που έχει για το προσεχές μέλλον: «Σκέφτομαι να κάνω και μια συλλεκτική κολεξιόν, με τα φορέματα που δημιούργησα για όλες τις διάσημες γυναίκες του κόσμου. Πολλοί, με φώναζαν Μύδα. Έλεγαν “Ο Γαλάτης πιάνει ακαθαρσίες στα χέρια του και γίνονται χρυσάφι”. Είμαι πολύ ευτυχισμένος για όλη την αγάπη που έχω εισπράξει και θέλω να συνεχίσω να παρουσιάζω στον κόσμο ενδιαφέροντα πράγματα, ακόμη και σήμερα».
Στο ατελιέ του στη Μύκονο, μαζί με μια υφάντρα στον αργαλειό. Ο σχεδιαστής μόδας έχει διαμορφώσει έναν ειδικό χώρο στο σπίτι του, με όλα τα δημοσιεύματα που έχουν γίνει για εκείνον. Η Ελένη Βλάχου, τον είχε χαρακτηρίσει ως έναν πολυταλαντούχο άνθρωπο. “Πήρα δεκαπέντε βάρκες από τον Γιαλό της Μυκόνου και έκανα εκεί την παρουσίαση της κολεξιόν μου, μέσα στη θάλασσα. Κάθε βαρκούλα είχε και ένα μανεκέν όρθιο. Από εκεί, οι βάρκες πήγαν στη Μικρή Βενετία. Ήταν ένα υπέροχο σκηνικό”.
«Δεν καβάλησα ποτέ το καλάμι» - Με κάθε τρόπο προσπαθούσε να διαφημίζει τη Μύκονο. Είτε μέσα από τις κολεξιόν του είτε μέσα από γνωριμίες, κύριο μέλημά του ήταν να μάθει ο κόσμος για αυτό το μικρό νησάκι, στην καρδιά των Κυκλάδων. Άλλωστε, εκεί έζησε και έφτιαξε το πρώτο του μαγαζί. Εκεί γνώρισε μερικούς από τους σημαντικότερους ανθρώπους της εποχής του. Και όλα αυτά, τα κατάφερε με το ταλέντο του αλλά και το ξεχωριστό του ταπεραμέντο, γιατί ήταν πάντα ένας πολύ αγαπητός και ευγενικός άνθρωπος. «Προσπαθούσα με κάθε τρόπο να διαφημίζω το νησί μου και φυσικά εμένα τον ίδιο, τη δουλειά μου. Ήθελα να κερδίζω χρήματα, αλλά όχι για τον εαυτό μου. Είμαι ένας πολύ απλός άνθρωπος. Δεν καβάλησα ποτέ το καλάμι, ούτε έπαθα έπαρση. Αλλά ήμουν και πολύ καλός. Μπορούσα ένα ταπεινό, απλό υφαντό να το κάνω haute couture (υψηλή ραπτική), να το κάνω μόδα. Ο Dior, που είχε έρθει στο νησί, μου είχε πει ότι θα γίνω διάσημος. Με καμάρωναν όλοι. Τους είχα ξετρελάνει με την πρωτοτυπία μου. Για αυτό το λόγο, αποφάσισα στο σπίτι μου, που μετέπειτα έγινε και το μαγαζί μου, στην πλατεία της Μαντώς, να δημιουργήσω μπροστά έναν ειδικό χώρο, προκειμένου να με επισκέπτονται οι άνθρωποι που με αγαπούν, που θέλουν ένα αυτόγραφό ή μία φωτογραφία. Είμαι πάντα στη διάθεσή τους, εκτός από τις δύο τελευταίες χρονιές, γιατί φοβόμουν την καταραμένη αυτή αρρώστια που επικρατεί σε όλον τον κόσμο. Τώρα ακούω ότι πλησιάζει το τέλος της. Εύχομαι να είναι αλήθεια και να τελειώσει αυτό το μαρτύριο».
Σε αυτό το σημείο, αναρωτιέμαι αν έκανε μια κίνηση που να προκάλεσε αίσθηση και κους κους στο νησί των ανέμων; «Έκανα δύο μικρά πράγματα που όντως προκάλεσαν αίσθηση. Ειδικά όταν πήρα δεκαπέντε βάρκες από τον Γιαλό της Μυκόνου και έκανα εκεί την παρουσίαση της κολεξιόν μου, μέσα στη θάλασσα. Κάθε βαρκούλα είχε και ένα μανεκέν όρθιο. Από εκεί, οι βάρκες πήγαν στη Μικρή Βενετία. Ήταν ένα υπέροχο σκηνικό. Άλλη μια φορά, υπήρχαν στη Μύκονο τέσσερις άμαξες. Πήρα λοιπόν τις άμαξες και έβαλα τις κοπέλες να κάνουν βόλτα την παραλία της Μυκόνου με τις δημιουργίες μου», λέει γελώντας στο Mykonos Post.
«Έχω κλάψει πικρά. O Τζώρτζης Μονογυιός, ήταν ανιψιός μου» - Η οικογένεια έπαιξε σημαντικό ρόλο τόσο στην προσωπική, όσο και στην επαγγελματική του πορεία. Η μητέρα του με τις τέσσερις αδελφές του, τον στήριξαν από την αρχή και χάρη σε εκείνες, κατάφερε να χτίσει μία εξαιρετικά επιτυχημένη καριέρα, ως ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες σχεδιαστές. «Είμαι περήφανος που τις είχα, γιατί με βοήθησαν να γίνω ένας σπουδαίος σχεδιαστής μόδας», εξομολογείται. Μέλος της μεγάλης οικογένειάς του, ήταν και ο Τζώρτζης Μονογυιός, ο επιχειρηματίας, που πριν μερικούς μήνες έχασε τη ζωή του στην άσφαλτο. «Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για εμένα. Έχω κλάψει πικρά. Έφυγε από τη ζωή ο Τζώρτζης Μονογυιός, ο οποίος ήταν ανιψιός μου. Η μητέρα του η Ελένη, είναι ξαδέρφη μου. Ήταν ένα λαμπρό παιδί, που κάποτε το βοήθησα να παίξει σε ένα γνωστό show στην τηλεόραση. Μπορεί να μην ήμουν πολύ κοντά με την οικογένεια, διότι εγώ βρισκόμουν σε έναν δικό μου κόσμο και εκείνοι στον δικό τους, αλλά πάντα τους έβρισκα αξιαγάπητους. Τους αγαπούσα, με αγαπούσαν και θα είμαστε για πάντα συγγενείς».
«Η Μύκονος δεν είναι πια το ασπρονήσι που θυμάμαι» - Ο γνωστός σχεδιαστής έζησε σε μία Μύκονο πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Σύμφωνα με τα δικά του βιώματά, έγραψε το τραγούδι, «Καλημέρα ασπρονήσι», μέσα από το οποίο υμνούσε το νησί του. Άραγε, η Μύκονος είναι ακόμη το ασπρονήσι που θυμάται; «Προσπάθησα να γράψω και να τραγουδήσω για το νησί μου, που τόσο πολύ αγαπούσα και αγαπώ. Το τραγούδι μου, “Καλημέρα Ασπρονήσι”, ξεπέρασε τα όρια της χώρας και ακουγόταν σε κάθε μέρος του κόσμου. Παρόλο που έζησα και δημιούργησα την belle epoque της Μυκόνου, δυστυχώς το νησί έχει γίνει πλέον μια τουριστική πόλη. Πώς να αντέξει όλα αυτά τα ξενοδοχεία και τις επιχειρήσεις που δημιουργούνται και δεν τα σταματά κανείς; Πού θα χωρέσουν όλα αυτά τα αυτοκίνητα και όλος αυτός ο κόσμος; Λυπάμαι πολύ. Το νησί έχασε την αθωότητά του, δεν είναι πια το χαϊδεμένο μας νησάκι, με τα παραμυθένια ακρογιάλια. Ίσως φταίω και εγώ, που με την αγάπη μου για το νησί μου, το έκανα διάσημο σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, έχω προσπαθήσει να σώσω ό,τι μπορώ στον τόπο μου. Έχτισα εκκλησίες, περιστερώνες, διατήρησα τα σπίτια μου παραδοσιακά και αγόρασα γη για να τη σώσω. Όλα μου τα σπίτια είναι μουσεία, καθώς έχουν φτιαχτεί σύμφωνα με την άψογη αρχιτεκτονική του νησιού. Όμως, η απληστία τώρα πια ξεπέρασε τα όριά της και έχει κάνει τους ανθρώπους αγνώριστους. Κάτι που επίσης με θλίβει βαθιά, είναι το γεγονός πως οι αργαλειοί, που έκαναν την ελληνική μόδα να κατακτήσει την Αμερική και όλη την Ευρώπη και κατάφεραν να φέρουν όλες τις διάσημες γυναίκες του κόσμου στη Μύκονο για να τις ράψω, δεν υπάρχουν πλέον. Η Μύκονος δεν είναι πια το ασπρονήσι που θυμάμαι», παραδέχεται ο Γιάννης Γαλάτης.
Παρόλο που η σημερινή εικόνα του νησιού τον έχει φανερά απογοητεύσει, εκείνος συνεχίζει να παλεύει για τον τόπο του με κάθε τρόπο. Μάλιστα, σκοπεύει να δώσει το σπίτι της προγιαγιάς του στην Άνω Μερά για να γίνει μουσείο. «Της μητέρας μου το σόι ήταν από την Άνω Μερά, ενώ του πατέρα μου από τη Χώρα. Το σπίτι της προγιαγιάς μου στην Άνω Μερά σκοπεύω να το κάνω μουσείο, ένα μοaυσείο που θα ανοίξει με λαμπρότητα. Αυτό ήταν ένα μεγάλο μου όνειρο. Πάντα έκανα δημιουργικά πράγματα, με πολλή αγάπη, τα οποία θέλω να μείνουν για πάντα. Είμαι τυχερός που γεννήθηκα και αφιέρωσα τη ζωή μου για το καλό του τόπου μου. Μακάρι όλα τα νησιά να είχαν έναν Γαλάτη, να τα κάνει διαμάντια, όπως έκανα εγώ τη Μύκονο».
Οι Έλληνες και οι ξένοι θρύλοι και τι θυμάται από αυτούς - Ο Γιάννης Γαλάτης έχει γνωρίσει θρύλους της διεθνούς showbiz -και όχι μόνο- που πάτησαν το πόδι τους στη Μύκονο. «Ποιον και τι να πρωτοθυμηθώ! Μόλις μάθαινα ότι κάποιος διάσημος ερχόταν στο νησί, τον καλούσα για να του κάνω πάρτι. Θυμάμαι την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η οποία μαζί με τον Εντι Φίσερ είχε έρθει με το κότερο του Νομικού, το «Νorth Wind». Πήγα να την καλέσω με μια βάρκα, αλλά η θάλασσα ήταν ταραγμένη και παραλίγο να πνιγούμε. Ευτυχώς που έφτασε ένα κρις κραφτ από το κότερο και μας έσωσε. Τι να πω για τον αγαπημένο Γεχούντι Μενουχίν, που είχε σπίτι στη Λαγκαδιά και όταν έπαιζε βιολί, μαζεύονταν όλα τα αηδόνια. Με κάλεσε σε κονσέρτο που έδινε στα ανάκτορα στην Ισπανία και τον απόλαυσα με το στόμα ανοιχτό. Μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει η επιβλητική Ρίτα Χέιγουορθ, αλλά και η «θλιμμένη πριγκίπισσα», η Σοράγια, που έκανα προς τιμήν της ένα «τιρκουάζ πάρτι», καθώς και η Φιόνα Φον Τίσεν, στην οποία παραχώρησα μια δική μου αίθουσα στη Μύκονο για φιλανθρωπική εκδήλωση. Οι πιο ωραίες αναμνήσεις που έχω είναι με την Τζούλι Κρίστι, την γκαρνταρόμπα της οποίας έραψα προτού γυρίσει το «Δόκτωρ Ζιβάγκο», αλλά και με τη «θεά της Μυκόνου», την Τζιν Σίμπεργκ, η οποία είχε δικό της σπίτι στους Μύλους και, δυστυχώς, αυτοκτόνησε» τόνισε στην Espresso.
-Από τους διάσημους Έλληνες που πέρασαν από τη Μύκονο τι θυμάσαι; - «Διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις από τη Μελίνα Μερκούρη, η οποία γύριζε ξυπόλητη με μια κιθάρα στο νησί και τραγουδούσε για την παρέα της, όπου ανήκε και η καλή της φίλη Μαίρη Μπενάκη. Μάλιστα, εγώ τότε ήμουνα 16 χρόνων και η Μελίνα τα βράδια με πήγαινε στο σπίτι μου, γιατί φοβόμουν να περάσω τα στενά της Χώρας. Με βοήθησε πάρα πολύ -όπως και ο Ζυλ και ο Τζο Ντασσέν-, γιατί ήταν η πρώτη μου πελάτισσα. Εχω να πω, επίσης, τα καλύτερα και για μια άλλη «δική μας» διεθνή προσωπικότητα, την Ειρήνη Παππά, τα ρούχα της οποίας σχεδίασα για το φιλμ «Steps». Σε αυτήν, όμως, που θέλω να σταθώ ιδιαίτερα είναι η Σοφία Βέμπο -για μένα η Εντίθ Πιαφ της Ελλάδας και πιο δυνατή ακόμη-, η οποία ερχόταν στη Μύκονο με την αδελφή της και τις φιλοξενούσα στο σπίτι μου. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, σε ένα πάρτι που είχε κάνει στο εστιατόριο του Αντονίνι και πέταγε λίρες, πλησίασε τον γιο του Αλέξανδρο και τον άκουσα να του λέει για μένα: «Βλέπεις; Αυτά είναι τα αυτοδημιούργητα παιδιά που προοδεύουν». Τέλος, δεν θα ξεχάσω πόσο με βοήθησε ο Γιάννης Λάτσης, ο οποίος με τα κότερα έφερνε στη Μύκονο τους πρίγκιπες από τη Σαουδική Αραβία, την πριγκίπισσα της Ιταλίας Ολίβια ντε Χάβιλαντ και τόσους άλλους διασήμους, τους οποίους στη συνέχεια γνώρισα κι εγώ από κοντά.»
-Από τους διάσημους Έλληνες που πέρασαν από τη Μύκονο τι θυμάσαι; - «Διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις από τη Μελίνα Μερκούρη, η οποία γύριζε ξυπόλητη με μια κιθάρα στο νησί και τραγουδούσε για την παρέα της, όπου ανήκε και η καλή της φίλη Μαίρη Μπενάκη. Μάλιστα, εγώ τότε ήμουνα 16 χρόνων και η Μελίνα τα βράδια με πήγαινε στο σπίτι μου, γιατί φοβόμουν να περάσω τα στενά της Χώρας. Με βοήθησε πάρα πολύ -όπως και ο Ζυλ και ο Τζο Ντασσέν-, γιατί ήταν η πρώτη μου πελάτισσα. Εχω να πω, επίσης, τα καλύτερα και για μια άλλη «δική μας» διεθνή προσωπικότητα, την Ειρήνη Παππά, τα ρούχα της οποίας σχεδίασα για το φιλμ «Steps». Σε αυτήν, όμως, που θέλω να σταθώ ιδιαίτερα είναι η Σοφία Βέμπο -για μένα η Εντίθ Πιαφ της Ελλάδας και πιο δυνατή ακόμη-, η οποία ερχόταν στη Μύκονο με την αδελφή της και τις φιλοξενούσα στο σπίτι μου. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, σε ένα πάρτι που είχε κάνει στο εστιατόριο του Αντονίνι και πέταγε λίρες, πλησίασε τον γιο του Αλέξανδρο και τον άκουσα να του λέει για μένα: «Βλέπεις; Αυτά είναι τα αυτοδημιούργητα παιδιά που προοδεύουν». Τέλος, δεν θα ξεχάσω πόσο με βοήθησε ο Γιάννης Λάτσης, ο οποίος με τα κότερα έφερνε στη Μύκονο τους πρίγκιπες από τη Σαουδική Αραβία, την πριγκίπισσα της Ιταλίας Ολίβια ντε Χάβιλαντ και τόσους άλλους διασήμους, τους οποίους στη συνέχεια γνώρισα κι εγώ από κοντά.»
Γιάννης Γαλάτης: «Εγώ είχα τη δική μου, την ελληνική μόδα, και την προωθούσα παντού» - O Γιάννης Γαλάτης μιλά για την καριέρα του. Πότε αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μόδα;
«Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Αθήνα, στην πλατεία Αμερικής, και τα καλοκαίρια πηγαίναμε στη Μύκονο. Oταν έγινα 16 χρόνων, είπα στη μητέρα μου ότι ήθελα να πάω στο νησί, να γίνω πλούσιος και διάσημος, και εκείνη μου απάντησε: «Αν σου 'στριψε, να σε πάω στον γιατρό». Πράγματι, πήγα στο νησί κι αυτό που έκανα αρχικά ήταν να μαζεύω βότσαλα και παλιά ξύλα και να τα ζωγραφίζω. Επειδή ντρεπόμουν να τα πουλήσω, τα έδινα σε μια φίλη, τη Νίκη Γαλούνη, και τα πουλούσε εκείνη για μένα. Παράλληλα, για να βγάλω τα προς το ζην, εργαζόμουν ως ταμίας στο εστιατόριο του Μαδούπα, αλλά έκανα κι άλλες δουλειές, όπως να μαζεύω χόρτα και να τα δίνω σε μια γριούλα να τα πουλάει και να μοιράζομαι μαζί της τα κέρδη. Επίσης, επειδή μιλούσα αγγλικά και γαλλικά, έστελνα τους περιηγητές -έτσι έλεγαν τότε τους τουρίστες- να κάνουν βόλτες με ένα συγκεκριμένο καΐκι, του οποίου ο βαρκάρης μού έδινε χαρτζιλίκι. Ακόμη, είχα 15 παιδάκια και τους μάθαινα γαλλικά. Με τα πρώτα χρήματα που πήρα έκανα την παρθενική μου κολεξιόν στο ξενοδοχείο «Λητώ», η οποία έγινε ανάρπαστη. Το μαγαζί μου ήταν μια αποθηκούλα, όπου σε μια βαρκούλα είχα απλώσει τις δημιουργίες μου. Ηταν το καλοκαίρι του 1958 και θα πρέπει να πω ότι η μεγάλη κυρία της δημοσιογραφίας, η Ελένη Βλάχου, μου έκανε την τιμή να γράψει στο περιοδικό «Εικόνες» ένα άρθρο που με εξυμνούσε. «Η σειρά των “τζάμπερ”, που έδειξε ο Γαλάτης, θα μπορούσε να βρει θέση στις σελίδες του πλέον απαιτητικού ξένου περιοδικού μόδας. Από χονδρές πλέξεις σε ζωηρά χρώματα με μεγάλους τολμηρούς γιακάδες και περίεργη κόψη, συνδύαζαν το πρωτότυπο με το πρακτικό και έγιναν ανάρπαστα από τους ξένους» έγραψε, μεταξύ άλλων» τόνισε στην Espresso.
-Τι μοντέλα χρησιμοποιούσες τότε;
«Τότε υπήρχε μια Σχολή Καλών Τεχνών του Ζορζ Πετκό και από εκεί έπαιρνα μοντέλα. Χρησιμοποιούσα ακόμη, και κόρες αριστοκρατικών οικογενειών που ήταν καλλονές, τις λεγόμενες ατθίδες των Αθηνών. Μετά βγήκαν τα διάσημα μοντέλα, η Εφη Μελά και η Αντουανέτα Ροντοπούλου, και τις πήρα σε μια από τις πρώτες επιδείξεις μου -η πασαρέλα έγινε μες στη θάλασσα, μεταξύ Πλατύ Γιαλού και Ψαρούς-, με τη συμβολή του σκηνοθέτη Βασίλη Μάρου.»
-Στα πρώτα σου βήματα πώς διαφήμιζες τη δουλειά σου;
«Οι κράχτες μου ήταν ένα ορφανό γλαράκι, που το μεγάλωσα και το φώναζα «Ελα», αλλά και ένα χελωνάκι, το οποίο είχα βρει στη θάλασσα και το κρατούσα σε μια λιμνούλα έξω από το σπίτι μου. Είμαι πολύ καλός δέκτης με τα ζώα. Μετά πήρα και τον γνωστό πελεκάνο, τον Πέτρο, ο οποίος εμφανίστηκε το 1959-1960 στο νησί και τον αγαπούσαμε όλοι.»
-Λένε ότι είσαι από τους πρώτους που διαφήμισαν τη Μύκονο στα πέρατα της Γης.
«Η αλήθεια είναι ότι όσοι έρχονταν στη Μύκονο -καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και άνθρωποι με οικονομική επιφάνεια- τους έπειθα να αγοράσουν σπίτι ή οικόπεδο στο νησί. Ετσι έπεισα την Ξένια Καλογεροπούλου και τον Ευάγγελο Τερζόπουλο και αγόρασαν κτήματα εδώ. Τους καλόπιανα να κάνουν αγορές για να βοηθήσουμε τη Μύκονο, που τότε ήταν ένα φτωχό ξερονήσι. Επίσης, με τις κολεξιόν που παρουσίαζα στο εξωτερικό -Βερολίνο, Λονδίνο και Νέα Υόρκη- διαφήμιζα πάρα πολύ το νησί. Οι συλλογές μου ήταν εμπνευσμένες από την Ελλάδα και είχαν πάντα ελληνικά ονόματα, όπως «Μύκονος», «Θεές του Ολύμπου», «Αίολος», «Φρύνη». Το θεωρούσα προδοσία κατά της χώρας μου να πηγαίνω στο Παρίσι και στο Λονδίνο για να φέρνω τις νέες τάσεις της μόδας. Εγώ είχα τη δική μου, την ελληνική μόδα, και την προωθούσα παντού με μεγάλη ανταπόκριση.»
«Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Αθήνα, στην πλατεία Αμερικής, και τα καλοκαίρια πηγαίναμε στη Μύκονο. Oταν έγινα 16 χρόνων, είπα στη μητέρα μου ότι ήθελα να πάω στο νησί, να γίνω πλούσιος και διάσημος, και εκείνη μου απάντησε: «Αν σου 'στριψε, να σε πάω στον γιατρό». Πράγματι, πήγα στο νησί κι αυτό που έκανα αρχικά ήταν να μαζεύω βότσαλα και παλιά ξύλα και να τα ζωγραφίζω. Επειδή ντρεπόμουν να τα πουλήσω, τα έδινα σε μια φίλη, τη Νίκη Γαλούνη, και τα πουλούσε εκείνη για μένα. Παράλληλα, για να βγάλω τα προς το ζην, εργαζόμουν ως ταμίας στο εστιατόριο του Μαδούπα, αλλά έκανα κι άλλες δουλειές, όπως να μαζεύω χόρτα και να τα δίνω σε μια γριούλα να τα πουλάει και να μοιράζομαι μαζί της τα κέρδη. Επίσης, επειδή μιλούσα αγγλικά και γαλλικά, έστελνα τους περιηγητές -έτσι έλεγαν τότε τους τουρίστες- να κάνουν βόλτες με ένα συγκεκριμένο καΐκι, του οποίου ο βαρκάρης μού έδινε χαρτζιλίκι. Ακόμη, είχα 15 παιδάκια και τους μάθαινα γαλλικά. Με τα πρώτα χρήματα που πήρα έκανα την παρθενική μου κολεξιόν στο ξενοδοχείο «Λητώ», η οποία έγινε ανάρπαστη. Το μαγαζί μου ήταν μια αποθηκούλα, όπου σε μια βαρκούλα είχα απλώσει τις δημιουργίες μου. Ηταν το καλοκαίρι του 1958 και θα πρέπει να πω ότι η μεγάλη κυρία της δημοσιογραφίας, η Ελένη Βλάχου, μου έκανε την τιμή να γράψει στο περιοδικό «Εικόνες» ένα άρθρο που με εξυμνούσε. «Η σειρά των “τζάμπερ”, που έδειξε ο Γαλάτης, θα μπορούσε να βρει θέση στις σελίδες του πλέον απαιτητικού ξένου περιοδικού μόδας. Από χονδρές πλέξεις σε ζωηρά χρώματα με μεγάλους τολμηρούς γιακάδες και περίεργη κόψη, συνδύαζαν το πρωτότυπο με το πρακτικό και έγιναν ανάρπαστα από τους ξένους» έγραψε, μεταξύ άλλων» τόνισε στην Espresso.
-Τι μοντέλα χρησιμοποιούσες τότε;
«Τότε υπήρχε μια Σχολή Καλών Τεχνών του Ζορζ Πετκό και από εκεί έπαιρνα μοντέλα. Χρησιμοποιούσα ακόμη, και κόρες αριστοκρατικών οικογενειών που ήταν καλλονές, τις λεγόμενες ατθίδες των Αθηνών. Μετά βγήκαν τα διάσημα μοντέλα, η Εφη Μελά και η Αντουανέτα Ροντοπούλου, και τις πήρα σε μια από τις πρώτες επιδείξεις μου -η πασαρέλα έγινε μες στη θάλασσα, μεταξύ Πλατύ Γιαλού και Ψαρούς-, με τη συμβολή του σκηνοθέτη Βασίλη Μάρου.»
-Στα πρώτα σου βήματα πώς διαφήμιζες τη δουλειά σου;
«Οι κράχτες μου ήταν ένα ορφανό γλαράκι, που το μεγάλωσα και το φώναζα «Ελα», αλλά και ένα χελωνάκι, το οποίο είχα βρει στη θάλασσα και το κρατούσα σε μια λιμνούλα έξω από το σπίτι μου. Είμαι πολύ καλός δέκτης με τα ζώα. Μετά πήρα και τον γνωστό πελεκάνο, τον Πέτρο, ο οποίος εμφανίστηκε το 1959-1960 στο νησί και τον αγαπούσαμε όλοι.»
-Λένε ότι είσαι από τους πρώτους που διαφήμισαν τη Μύκονο στα πέρατα της Γης.
«Η αλήθεια είναι ότι όσοι έρχονταν στη Μύκονο -καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και άνθρωποι με οικονομική επιφάνεια- τους έπειθα να αγοράσουν σπίτι ή οικόπεδο στο νησί. Ετσι έπεισα την Ξένια Καλογεροπούλου και τον Ευάγγελο Τερζόπουλο και αγόρασαν κτήματα εδώ. Τους καλόπιανα να κάνουν αγορές για να βοηθήσουμε τη Μύκονο, που τότε ήταν ένα φτωχό ξερονήσι. Επίσης, με τις κολεξιόν που παρουσίαζα στο εξωτερικό -Βερολίνο, Λονδίνο και Νέα Υόρκη- διαφήμιζα πάρα πολύ το νησί. Οι συλλογές μου ήταν εμπνευσμένες από την Ελλάδα και είχαν πάντα ελληνικά ονόματα, όπως «Μύκονος», «Θεές του Ολύμπου», «Αίολος», «Φρύνη». Το θεωρούσα προδοσία κατά της χώρας μου να πηγαίνω στο Παρίσι και στο Λονδίνο για να φέρνω τις νέες τάσεις της μόδας. Εγώ είχα τη δική μου, την ελληνική μόδα, και την προωθούσα παντού με μεγάλη ανταπόκριση.»
Γιάννης Γαλάτης: «Τον έχω κάνει φίλο τον χρόνο» - Ο Γιάννης Γαλάτης έχει θετική ενέργεια και όρεξη για τη ζωή. - Ο σχεδιαστής έχει πολλούς φίλους στο νησί, ενώ οι περισσότεροι είναι νέοι, οι οποίοι θέλουν να μαθαίνουν από τον Γιάννη Γαλάτη και να παίρνουν λίγο από τη θετική του ενέργεια.
«Ετσι και οι ναυτικοί... Ερχονται εδώ και ψάχνουν να με βρουν για να αγγίξουν το... χέρι μου, να πά¬ρουν θετική ενέργεια. Ξέρεις γιατί δεν γερνάω; Γιατί αγαπάω. Ακόμα και εκείνους που με έχουν πληγώσει τους έχω συγχωρέσει. Δεν έχω κακία μέσα μου και αυτό με αναζωογονεί. Δεν έχω πίκρα και συνεχώς χαμογελώ. Φυσικά έχω και άλλα μυστικά που δα σου πω. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν ξενυχτάω, κάνω καλή διατροφή» είπε στη Freddo και συνέχισε: «Τρώω καρότο με μέλι και ένα καρύδι, που κρατάει καλό τον εγκέφαλο. Επίσης, κάθε πρωί πίνω χυμό από λεμόνι που είναι πολύ αγνό, για να πάρει όλα τα λίπη. Κάθε φορά που κάνω εξέταση αίματος, τα αποτελέσματα είναι σαν 18χρονου παιδιού. Ξέρεις, εγώ αισθάνομαι σαν μικρό παιδί, ο χρόνος είναι αδίστακτος πάνω μας, αλλά δεν πρέπει να μπει και μέσα μας. Εγώ τον έχω κάνει φίλο τον χρόνο»
«Ετσι και οι ναυτικοί... Ερχονται εδώ και ψάχνουν να με βρουν για να αγγίξουν το... χέρι μου, να πά¬ρουν θετική ενέργεια. Ξέρεις γιατί δεν γερνάω; Γιατί αγαπάω. Ακόμα και εκείνους που με έχουν πληγώσει τους έχω συγχωρέσει. Δεν έχω κακία μέσα μου και αυτό με αναζωογονεί. Δεν έχω πίκρα και συνεχώς χαμογελώ. Φυσικά έχω και άλλα μυστικά που δα σου πω. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν ξενυχτάω, κάνω καλή διατροφή» είπε στη Freddo και συνέχισε: «Τρώω καρότο με μέλι και ένα καρύδι, που κρατάει καλό τον εγκέφαλο. Επίσης, κάθε πρωί πίνω χυμό από λεμόνι που είναι πολύ αγνό, για να πάρει όλα τα λίπη. Κάθε φορά που κάνω εξέταση αίματος, τα αποτελέσματα είναι σαν 18χρονου παιδιού. Ξέρεις, εγώ αισθάνομαι σαν μικρό παιδί, ο χρόνος είναι αδίστακτος πάνω μας, αλλά δεν πρέπει να μπει και μέσα μας. Εγώ τον έχω κάνει φίλο τον χρόνο»
Ο μεγάλος πόνος του Γιάννη Γαλάτη - Ο Γιάννης Γαλάτης είναι γνήσιος Μυκονιάτης και αγαπάει πολύ το νησί του. - Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που μένει μόνιμα στο νησί των ανέμων.
Ο σχεδιαστής έχει αποκτήσει μια μεγάλη περιουσία-ακίνητα- και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τα συντηρεί παρά τα μεγάλα έξοδα που έχουν.
«Δεν πουλάω τα σπίτια μου, προσπαθώ να τα συντηρώ, όλα είναι διατηρητέα μνημεία. Με χαρτιά και πιστοποιητικά από το κράτος. Στο Κεφαλάρι, στην Πλάκα, στη Ραφήνα. Είναι παιδιά μου... Αν καταφέρω να τα σώσω, θα είναι ένα θαύμα! Παλεύω να τα σώσω. Με έχει τσακίσει ο ΕΝΦΙΑ! Παλεύω απεγνωσμένα και όσο αντέξω. Δεν έκανα μεγάλη και χλιδάτη ζωή, δεν είχα καβαλήσει το καλάμι, γι' αυτό δεν καταστράφηκα και δεν αυτοκτόνησα... Λυπάμαι αφάνταστα που έφυγε ο Ασλάνης, ο Πολατώφ παλιότερα. Λυπήθηκα που ο Γαβαλάς μπήκε φυλακή. Υπάρχουν και άλλοι που τα παράτησαν γιατί η υψηλή ραπτική έσβησε» είπε στην freddo και αποκάλυψε ποιος είναι ο μεγάλος του πόνος: «Πριν καμιά εικοσαριά χρόνια έκανα δωρεά ένα σπίτι μου στην Πολιτεία και έγινε το μουσείο της Κατερίνας Γαλάτη. Με υφαντά, δαντέλες... Εδώ και ίο χρόνια είναι κλειστό. Η Πολιτεία αδιαφορεί και με σκοτώνει αυτό. θα το φτιάξω μόνος μου... Τι να πω πια... Ο νέος δήμαρχος είπε θα ασχοληθεί». Τέλος, αποκάλυψε για ποιον λόγο έχτισε δυο εκκλησίες στο νησί: «Έχτισα την Αγία Αικατερίνη στο Ακρωτήρι της Ψαρούς και τη Γαλάζια Παναγιά. Λίγα ξωκλήσια μπορούν να παρουσιάζουν μία τόσο ατημέλητη εικόνα και ταυτόχρονα να ασκούν τόση γοητεία και τόση έλξη στον επισκέπτη, όση το ξωκλήσι της Γαλάζιας Παναγιάς στη Μύκονο. Βρίσκεται στον δρόμο Άγιος Στέφανος - Φανάρι. Έχει καταπληκτική θέα στο Αιγαίο, στις Δήλες και στη Χώρα Μυκόνου προς τα νότια και στο Φανάρι και τα Χουλάκια προς τα βόρεια! Τις έχτισα γιατί δεν ήθελα να γίνουν... ξενοδοχεία στα δύο ωραιότερα οικόπεδα του νησιού»
Ο σχεδιαστής έχει αποκτήσει μια μεγάλη περιουσία-ακίνητα- και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τα συντηρεί παρά τα μεγάλα έξοδα που έχουν.
«Δεν πουλάω τα σπίτια μου, προσπαθώ να τα συντηρώ, όλα είναι διατηρητέα μνημεία. Με χαρτιά και πιστοποιητικά από το κράτος. Στο Κεφαλάρι, στην Πλάκα, στη Ραφήνα. Είναι παιδιά μου... Αν καταφέρω να τα σώσω, θα είναι ένα θαύμα! Παλεύω να τα σώσω. Με έχει τσακίσει ο ΕΝΦΙΑ! Παλεύω απεγνωσμένα και όσο αντέξω. Δεν έκανα μεγάλη και χλιδάτη ζωή, δεν είχα καβαλήσει το καλάμι, γι' αυτό δεν καταστράφηκα και δεν αυτοκτόνησα... Λυπάμαι αφάνταστα που έφυγε ο Ασλάνης, ο Πολατώφ παλιότερα. Λυπήθηκα που ο Γαβαλάς μπήκε φυλακή. Υπάρχουν και άλλοι που τα παράτησαν γιατί η υψηλή ραπτική έσβησε» είπε στην freddo και αποκάλυψε ποιος είναι ο μεγάλος του πόνος: «Πριν καμιά εικοσαριά χρόνια έκανα δωρεά ένα σπίτι μου στην Πολιτεία και έγινε το μουσείο της Κατερίνας Γαλάτη. Με υφαντά, δαντέλες... Εδώ και ίο χρόνια είναι κλειστό. Η Πολιτεία αδιαφορεί και με σκοτώνει αυτό. θα το φτιάξω μόνος μου... Τι να πω πια... Ο νέος δήμαρχος είπε θα ασχοληθεί». Τέλος, αποκάλυψε για ποιον λόγο έχτισε δυο εκκλησίες στο νησί: «Έχτισα την Αγία Αικατερίνη στο Ακρωτήρι της Ψαρούς και τη Γαλάζια Παναγιά. Λίγα ξωκλήσια μπορούν να παρουσιάζουν μία τόσο ατημέλητη εικόνα και ταυτόχρονα να ασκούν τόση γοητεία και τόση έλξη στον επισκέπτη, όση το ξωκλήσι της Γαλάζιας Παναγιάς στη Μύκονο. Βρίσκεται στον δρόμο Άγιος Στέφανος - Φανάρι. Έχει καταπληκτική θέα στο Αιγαίο, στις Δήλες και στη Χώρα Μυκόνου προς τα νότια και στο Φανάρι και τα Χουλάκια προς τα βόρεια! Τις έχτισα γιατί δεν ήθελα να γίνουν... ξενοδοχεία στα δύο ωραιότερα οικόπεδα του νησιού»
Γιάννης Γαλάτης: Σταθερή αξία στο νησί των ανέμων - Μύκονος χωρίς Γιάννη Γαλάτη γίνεται; Ε, όχι δεν γίνεται. - Ο σχεδιαστής δεν αποχωρίζεται το αγαπημένο του νησί και ότι εποχή και αν πάει κάποιος εκεί θα τον βρει να κάνει βόλτες στο αγαπημένο του μέρος. Το Πάσχα, ο Γιάννης Γαλάτης είχε την ευκαιρία να υποδεχτεί τους φίλους του και όλοι μαζί να κάνουν βόλτες στα σοκάκια του νησιού. Ο φωτογραφικός μας φακός τον απαθανάτισε κατά την διάρκεια της βόλτας του και φυσικά εκείνος μας χάρισε το χαμόγελό του.
Γιατί προσπάθησε δυο φορές να φύγει από τον χώρο της μόδας ο Γιάννης Γαλάτης; - Ο καταξιωμένος σχεδιαστής Γιάννης Γαλάτης, ρωτήθηκε αν η μόδα έχει ημερομηνία λήξης και εκείνος αποκάλυψε πως δυο φορές πήγε να τα παρατήσει. Ποιοι ήταν οι λόγοι; «Έχω κάνει προσπάθεια να σταματήσω δυο φορές. Η πρώτη ήταν πριν από 30 χρόνια. Είχα χάσει τη μητέρα μου και είχα πάθει σοκ. Δεν ήθελα να ασχοληθώ ξανά. Εξάλλου, ο Θεός μου έδωσε περισσότερα από εκείνα που χρειαζόμουν. Δεν το δέχτηκε ο κόσμος. Έλαβα 3.000 γράμματα και ξαναγύρισα από την αγάπη του κόσμου. Η δεύτερη φορά που πήγα να τα παρατήσω ήταν όταν έχασα την αδερφή μου, την Αναστασία», δήλωσε στο ΕΓΩ.
Γιάννης Γαλάτης: «Δεν υπάρχουν gay και ξε-gay» - Ο Γιάννης Γαλάτης σε πρόσφατη συνέντευξή του ρωτήθηκε αν έχει πειραματιστεί και με τα δυο φύλλα. Τι απάντησε ο σχεδιαστής;
«Είναι ωραίο πράγμα να κάνεις αυτό που σου αρέσει .Αυτό έκαναν και οι αρχαίοι. Αν το κρύβεις, αυτόματα γίνεσαι κακός. Μια μέρα,μου λέει ένα γνωστός μου,δείχνοντας μου έναν περαστικό: “Αυτός είναι gay;” Θύμωσα. Δεν με ενδιαφέρουν οι διακρίσεις . Η μητέρα μου όλους τους ομοφυλόφιλους φίλους μου τους έβρισκε χαριτωμένους. Πότε δεν είπε “αυτός είναι gay”. Αυτό σημαίνει ανωτερότητα. Δεν υπάρχουν gay και ξε-gay. Υπάρχουν άνθρωποι με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις»
«Είναι ωραίο πράγμα να κάνεις αυτό που σου αρέσει .Αυτό έκαναν και οι αρχαίοι. Αν το κρύβεις, αυτόματα γίνεσαι κακός. Μια μέρα,μου λέει ένα γνωστός μου,δείχνοντας μου έναν περαστικό: “Αυτός είναι gay;” Θύμωσα. Δεν με ενδιαφέρουν οι διακρίσεις . Η μητέρα μου όλους τους ομοφυλόφιλους φίλους μου τους έβρισκε χαριτωμένους. Πότε δεν είπε “αυτός είναι gay”. Αυτό σημαίνει ανωτερότητα. Δεν υπάρχουν gay και ξε-gay. Υπάρχουν άνθρωποι με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις»
Η αγάπη του Γιάννη Γαλάτη για την Μύκονο είναι γνωστή. - Εξάλλου έχει τραγουδήσει για το αγαπημένο του Ασπρονήσι. Ο σχεδιαστής περνάει μεγάλο μέρος του χρόνου στο νησί των ανέμων και ειδικά τις σημαντικές περιόδους της ζωής του. Το gossip-tv.gr «συνέλαβε» τον Γιάννη Γαλάτη να... πατάει τέρμα το «γκάζι» στο μηχανάκι του και να βολτάρει στα στενά του νησιού. Ελπίζουμε μόνο να τηρεί τα όρια ταχύτητας γιατί αν βρεθεί αστυνομικός στο δρόμο του θα του πει «Τέρμα τα γκάζια» και μάλιστα με κλίση!
Γιάννης Γαλάτης: Η νέα μούσα του είναι μετεωρολόγος - Η νέα μούσα του Γιάννη Γαλάτη είναι μετεωρολόγος και αν και δεν ενδιαφέρεται να ακολουθήσει επαγγελματικά το μόντελινγκ, έχει όλα τα προσόντα για να κάνει καριέρα σε αυτό το χώρο.
Πριν από λίγο καιρό ο Γιάννης Γαλάτης παρουσίασε τη νέα κολεξιόν του με αποκλειστικό μοντέλο μια άγνωστη εντυπωσιακή κοπέλα. Ο σχεδιαστής μίλησε για τη νέα του μούσα: «Λέγεται Ελένη Λογκάκη και είναι μετεωρολόγος. Από τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου επέλεγα όμορφες Ελληνίδες, είτε εντελώς άγνωστες στον πολύ κόσμο είτε κυρίες της κοσμικής Αθήνας, για να παρουσιάζω τη δουλειά μου. Έτσι έγινε και τώρα με την ωραία Ελένη», δήλωσε στην espresso της Κυριακής.
Πριν από λίγο καιρό ο Γιάννης Γαλάτης παρουσίασε τη νέα κολεξιόν του με αποκλειστικό μοντέλο μια άγνωστη εντυπωσιακή κοπέλα. Ο σχεδιαστής μίλησε για τη νέα του μούσα: «Λέγεται Ελένη Λογκάκη και είναι μετεωρολόγος. Από τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου επέλεγα όμορφες Ελληνίδες, είτε εντελώς άγνωστες στον πολύ κόσμο είτε κυρίες της κοσμικής Αθήνας, για να παρουσιάζω τη δουλειά μου. Έτσι έγινε και τώρα με την ωραία Ελένη», δήλωσε στην espresso της Κυριακής.
Ελένη Λογκάκη: Η μούσα του Γαλάτη, ιδιαιτέρα του Αβραμόπουλου - Η Ελένη Λογκάκη, το πρώην μοντέλο του Γιάννη Γαλάτη, είναι η νέα γραμματέας του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Δεν είναι επαγγελματίας μοντέλο, αλλά μετεωρολόγος της Πολεμικής Αεροπορίας με βαθμό σμηναγού και μέχρι πρότινος εργαζόταν στην Μετεωρολογική Υπηρεσία που εδρεύει στο ΓΕΕΘΑ, δίπλα ακριβώς στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Μετά την αποχώρηση του πρώην Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Πάνου Μπεγλίτη και των στενών του συνεργατών, ο διάδοχός του κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος ζήτησε να στελεχώσει το γραφείο του με στελέχη της υπηρεσίας τα οποία διαθέτουν ανάλογες γνώσεις και πείρα. Στελέχη του Υπουργείου πρότειναν στον κ. Αβραμόπουλο για την θέση της γραμματέως του την νεαρή σμηναγό, αφού διαθέτει πτυχίο ΑΕΙ, γνωρίζει ξένες γλώσσες και έχει την σχετική προϋπηρεσία. Τον περασμένο Αύγουστο η 28χρονη σμηναγός επέλεξε το νησί των ανέμων για τις διακοπές της. Εκεί συνάντησε τον Γιάννη Γαλάτη, παλιό οικογενειακό φίλο, ο οποίος και της πρότεινε να γίνει η «μούσα» του και να παρουσιάσει την νέα του κολεξιόν.
Giannis Galatis - Story of my lifeI was asked many times to tell the story of my life. It surely has its roots on Mykonos, which cradled my childhood, bred in me my instinctive talents and moulded my dreams. I was especially taught by my mother to appreciate nature. It is therefore not difficult for anyone that doesn't know me to understand how Giannis Galatis, being self - taught and self - made, was inspired to create, to draw, to weave, to make jewellery, to build houses of his own artistic creation, to compose music and to sing... in general to revive the Greek fashion out of its ashes dressing the smartest and most famous women in the world. At the age of 18 I was already well - known. I sacrificed many things in life in order to succeed but as it was proved later on, it was worth it. Simple as I am, I will open my heart to you and tell you all about myself, my friends, my animals and flowers... my way of life and work. However don't think that I am trying to pretend to be a "good boy". I am plainly one who has limited himself to seeing all nice things in life, so that he won't have to spoil himself with the ugly. I will not offer #Mykonos any more laurel wreaths, but only a few little branches of basil, which grand us their daily fragrance throughout the narrow streets. In this beautiful naked island , we need not to cover ourselves with legends that counterfeit both the truth and the beauty of the naked.
Γιάννης Γαλάτης - Επίσημη Ιστοσελίδα
Page updated
Google Sites
Report abuse